1) Ang tumanda na Muslim:

1. ay para lamang sa iilan dahil limitado ang kaalaman patungkol sa Islam.
2. ang tao ay nararapat na magpatuloy ng pag-aaral  habang siya ay nabubuhay.
3. dapat niyang limitahan ang kanyang kaalaman hanggang sa mga pangunahing aral   lamang ng Islam.
4. Wala sa nasa taas.

2) Piliin ang totoo patungkol sa pag-aaral at relihiyon.

1. Ang pag-aaral ay di importante upang sundin ang ibang relihiyon.
2. Ang pag-tanggap sa Islam ay pangako habam-buhay sa pananaliksik ng kaalaman patungkol dito.
3. Ang mamuhay sa Islam ay nangangailangan na ang bawat tao ay  pag-aralan ang  tungkol sa  bago nilang relihiyon.
4. Lahat ng nasa taas.

3) Tungkol sa pagkakaroon ng kaalaman, si Propeta Mohammad ay:

1. tinuring ang bagay na magaan o di importante dahil siya mismo ay walang pinag-aralan.
2. hindi nagpakita ng anumang malinaw na indikasyon na ito ay  obligado o hindi.
3. matatag na binigyang-diin ang kahalagahan ng pagahahanap ng kaalaman.
4. matatag na binigyang-diin ang kahalagahan ng pagsasaliksik ng kaalaman para lamang sa mga bagong Muslim.

4) Pag ang isang tao ay tinanggap ang Islam:

1. nagiging obligado sa kanila ang pag-aralan kung paano sambahin ang Allah sa paraan na kaugod-lugod sa Kanya.
2. ang kanilang pagbabalik-loob  ay sapat na, at di na nila kailangang pag-aralan ang kanilang relihiyon.
3. ito ay opsyonal para sa kanila ang pag-aralan  kung paano ang tamang pagsamba kay Allah sa paraan na malulugod Siya.
4. maari nilang sambahin ang Allah sa paraan kung paano ang pamamaraan nila sa dati nilang relihiyon.

5) Para sa ikalalago ng isang Muslim, ang pag-aaral:

1. ay dapat ituon sa mga pangunahin muna.
2. dapat na ukol sa ito sa kung ano ang hilig niya.
3. dapat na ang mga pangunahin lamang at wala ng iba pagkatapos nito.
4. kailangang walang sistema at pamamaraan.